Είναι η δουλεία, είναι τ' αγγλικά, είναι οι γονείς,
είναι η σχολή, είναι αυτοί, είναι αυτή.
Το κακό με τους ανθρώπους είναι ότι μαθαίνουν ν' αγαπούν τις αλυσίδες.
Πετάνε σε κύκλους, κολυμπάνε σε τετράγωνα, τρέχουν εντός των τειχών,
κι όλο γυρεύουν κάποια ελευθερία ή ένα σπίτι.
Είναι τα παιδιά, είναι η μυρωδιά, είναι η πλατεία,
το παγκάκι σ' αυτήν εκεί την εκκλησία.
Είναι ότι οι άνθρωποι αγαπούν τις αλυσίδες
και πιο συχνά παρά σπάνια, δένονται μόνοι τους μ' αυτές.
Μετά λένε δεν μπορώ, βαρέθηκα, με σφίγγεις.
Σου λένε δεν αντέχω, μ' έπνιξα, φτάνει.
Λένε κουράστικα, κάτσε λίγο, έρχομαι σπίτι. Φτάνω.
Πετάνε, περπατάνε, τρέχουν, κολυμπάνε κι όλο φτάνουν
πίσω στην αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου