Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Ό,τι άφησες, σε άφησε.

Ό,τι άφησες, σε άφησε.
Και αν το άφησα εγώ πρώτη και όχι εσύ;
Άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε.
Εγώ το λέω πάντα αυτό, σωστά;
Μάλλον φταίει το οτι κουράστηκα να προσπαθώ.
Γι' αυτό υπάρχουν άνθρωποι μόνοι,
επειδή κουράζονται να προσπαθούνκαι αργότερα αφήνουν να τους αφήσουν.

Όλο μ'αφήνεις να σ' αφήσω.
Είναι κομμάτια απο στιγμές μες το κεφάλι μου που δεν κολλάνε μεταξύ τους.
Είναι κομμάτια που είναι όλα καλά και ξαφνηκά εγώ εδώ, εσύ εκεί
και κανείς δεν είναι κανενός.
Και εγώ να προσπαθώ να θυμηθώ που είναι το σημείο που πήγε στραβά.
Απλώς... που;

Αξίζω κάτι παραπάνω απο το γκρίζο κ ατενίζω
τα χρώματα της χαράς μα δεν τ' αγγίζω
ακόμα χρωματίζω εικόνα
μέσα στον αγώνα γονατίσαν όλα
όλα αυτά που εγώ πίστεψα για μένα είχαν πεθάνει
την ψυχή μου άγγιξε λίγο να ξανανασάνει φτάνει
φώναξα ψηλά φτάνει φτάνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου