Αν θυμηθείς τ΄όνειρο μου, στο χαρίζω.

Λοιπόν, αν θυμηθείς τ' όνειρο μου, στο χαρίζω.
Όπως σου χάρισα τόσα άλλα και ποτέ δεν το κατάλαβες.
Ελπίζω να ισχύει αυτό το "ποτέ δεν εκτιμάς κάτι
παρά μόνο όταν σου λείπει."
Γιατί κολλάει με το "ποτέ δεν είναι αργά."

Ίσως και να είναι αργά.
Αλλά τι σημασία έχει;
Πάντα αργά είναι για μας κι όμως πάντα
έχουμε τόσο χρόνο.
Αλλά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή τη στιγμή, σωστά;
Αν δεν είχα άλλο χρόνο...
Αν δεν είχα άλλο χρόνο και εσύ ερχόσουν αργά;
Πάντα έρχεσαι αργά και πάντα το ανέχομαι.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν και τα όρια τους, ξέρεις.
Ξέρεις, μα πιέζεις.
Ή εγώ πιέζω;

Ναι, απαιτώ πολλά. Το γνωρίζω.
Δίνω όμως και πολλά, δεν νομίζεις;
Ιδικά στην περίπτωση μας, έχω τόσα πολλά να χάσω.
Και τι πειράζει;
Ποιος νοιάζεται;

Αν θυμηθείς τ΄ όνειρο μου, στο χαρίζω.
Δυστυχώς ποτέ δεν θυμάσαι.