We are all broken.
Όλοι μας έχουμε τις ιστορίες μας.
Είναι δικές μας ιστορίες,
είναι ίσως τα μοναδικά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο
που μόνοι μας ερχόμαστε και μόνοι μας αφήνουμε
που είναι ολοκληρωτικά δικά μας.
Γιατί εγώ, την ιστορία μου την βλέπω κάπως
διαφορετικά απ' ότι τη βλέπει ο κάθε ένας απο εσάς.
I climb, I slip, I fall.
Με ρώτησαν σήμερα αν είμαι καλά, φαίνομαι καλά είπαν.
Μου πήρε ένα λεπτό να το σκεφτώ και να απαντήσω πως είμαι
και αργότερα σκέφτικα, "πόσο καλά μπορεί να είσαι
όταν σου παίρνει ένα λεπτό να απαντήσεις σε μια τόσο απλή ερώτηση;"
Πως γίνεται να μην είσαι καλά όταν έχεις όλα όσα ζήτησες ποτέ σου;
-Φταίνε οι ανοιχτοί λογαριασμοί που έχεις αφήσει και δεν σκοπεύεις να κλείσεις ποτέ.
-Γεία σου Adam. Χαίρομαι που θα έχω διάλογο με ένα υπαρκτό πρόσωπο σήμερα.
-Καλά κάνεις γιατί δεν το συνηθίζεις.
Δεν νομίζω πως σε όλη μου τη ζωή και απ' όλους τους
ανθρώπους που έχω γνωρίσει, έχω ακούσει πιο
ειλικρινές "πως είσαι;" ποτέ.
Ευχαριστώ.
Breathe for love tomorrow, cause there's no hope for today.
Όταν κλείνομαι στον εαυτό μου, λυπάμαι τους ανθρώπους που με νοιάζονται
αλλά είναι που δεν ξέρω πως αλλιώς να αντιμετωπίσω καταστάσεις.
-It is said that talking about your problems gives you peace of mind.
You kind of need some.
-Με έχουν καταλάβει τελευταία και παρά το γεγονός πως ανησυχούν,
με αφήνουν στην ησυχία μου και γυρίζω όποτε νιώσω καλύτερα.
Το δικό μου καλύτερα, τέλος πάντων.
How did I get so alone?
Έχω την απάντηση λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου