Είναι μέρες που ξέρεις δεν μπορώ να φανταστώ έσενα να φιλίεσαι με κάποια άλλη εκτός από μένα.
Όσο και να μπορώ να φιλιέμαι από δώ και από κεί με άλλους.
Αλλά τα πολλά χέρια σε κατσιάζουν,ρε.
Τα πολλά χέρια σε κουράζουν.
Όπως και να το κάνεις είναι ένας ο άνθρωπος που σε στιγματίζει και που σε κάνει να τον κοιτάς στα μάτια και να μην χρειάζεται να προσποιήσαι,
να φτιάχνεις τον εαυτό σου ξανά απο την αρχή, με έναν χαρακτήρα που δεν είναι δικός σου,
ενα πρόσωπο που κοιτάς στον καθρέφτη και δεν αναγνωρίζεις.
Δεν ξέρω κατά πόσο όλα αυτά που γράφω βγάζουν νοήμα σε σένα που τα διαβάζεις.
Αλλά να ξέρεις πως όλα είναι μια βόλτα.
Μια μεθυσμένη βόλτα με ανθρώπους που νιώθεις άνετα να μιλήσεις
με ανθρώπους που σε εμπνέουν να είσαι ο εαυτός σου.
Είτε η βόλτα αυτή είναι κάτω από την ακρόπολη με τις κολλητές σου,
μια κοπέλα που μόλις γνώρισες και ένα καραφάκι κρασί...
Είτε είναι ένα μεσημέρι με μια παιδική σου φίλη και τις δικιές της φίλες
και πολλές, πολλές μπύρες και τσιγάρα.
Πρέπει να εκτιμάμε τον διπλανό μας όταν γελάει.
Να κοιτάμε αυτό το χαμόγελο και το κρατάμε μέσα μας για πάντα.
Στιγμές είναι η ευτυχία. Τίποτα παρα πάνω.
Προσωπικά, θεωρώ πως τα συναισθήματα είναι χάσιμο χρόνου.
Αλλά είναι ο καλύτερος τρόπος να χάνεις αυτόν τον συγκεκριμένο χρόνο που
έχεις σε αυτόν τον πλανήτη που στην τελική, δεν ερωτήθης για να έρθεις.
Αυτό είναι το κείμενο για να ευχηθώ ένα καλό καλοκαίρι σε όλους σας.
Θα το χρειαστείτε γιατί ο χειμώνας είναι γκρίζος, οικείος και βαρύς
Κρατείστε τα απαραίτητα, τα δυνατά, τα ανεπανάληπτα,
γιατί αυτά θα σας κρατάνε συντροφιά όταν κρυώνετε και οι νύχτες είναι σκοτεινές.
Εις το επανειδείν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου