γιατί μαζί, δεν ήμασταν-
δε σημαίνει τίποτα για μένα.
Εσύ, δεν σημαίνεις τίποτα.
Ήταν αυτό το μούδιασμα, το τρέμουλο,
αυτό το ξαφνικό ξεπάγιασμα που ένιωσα για χιλιοστή φορά.
Ήταν όλα αυτά μαζί που έβαλαν ένα τέλος σε σένα και σε μένα.
Και αν ξεθόριασα, δεν πειράζει.
Τουλάχιστον εγώ ήμουν αληθινή, ρε.
Τουλάχιστον εγώ δεν έφτιαχνα κάτι ψεύτικο, κάτι που δεν υπήρχε.
Τι να σου πω, σε λυπάμαι.
Σε λυπάμαι γιατί ήσουν και θα είσαι πάντα μόνος σου.
Σε λυπάμαι γιατί θα είσαι πάντα ένας συναισθηματικά ανάπηρος άνθρωπος.
Κακό δικό σου, εγώ τον δρόμο μου θα τον βρω. Μη νοιάζεσαι.
Και για να μην γίνομαι πολύ δραματική και δίνω λάθος εντυπώσεις,
άντε και γαμήσου.
Αν θυμάσαι έγραψα στο προ-προηγούμενο άρθρο σου. Μου πρότεινες να διαβάσω τα επόμενα. Μόλις το έκανα. Το συγκεκριμένο είναι σαν να ακούω τον εαυτό μου. Τέτοια ξεσπάσματα είναι που θα σε βγάλουν από τις καταστάσεις στις οποίες δεν θες να βρίσκεσαι. Εύχομαι να βρεις τον δρόμο σου. Η δικιά μου ιστορία, αν την πάρεις σαν "νούμερα" είναι γελοία. Έλα όμως που τα συναισθήματα είναι αλλιώς. Σε ευχαριστώ. Σε παρακολουθώ μήνες και με έχεις βοηθήσει με τα κείμενα σου πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρομαι παρα πολυ που σε βοηθησα και για αυτα που μου λες, ειναι ιδιατερα σημαντικα για μενα και σε ευχαριστω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σκεφτεσαι αυτο που μου ειπε και εμενα μια καθηγητρια μου: τα πραγματα εχουν τη σημασια που τους δινουμε εμεις, ολα περνανε
Να περνας καλα!