scars will remain
Απλά έλεγε πως ήταν δυστυχισμένη,
πως για εκείνη ευτυχία ήταν απλά
ο καταλαγιασμός της μιζέριας που
της έτρωγε τα σωθηκά.
Πολλά πράγματα έλεγε, βέβαια,
γι' αυτό πίστευα τα μισά.
Λάθος.
Πόνεσε πολύ.
Ήταν από τα λίγα.
Ποτέ της δε κατάλαβε πως δεν ήταν το να εξαφανιστεί
ο τρόπος να μας εκδικηθεί.
Δεν ήταν ο τρόπος να τη θυμόμαστε για πάντα.
Γιατί οι άνθρωποι, ξεχνούν.
Ξεχνούν πράγματα που τους έκαναν κάποτε χαρούμενους,
δε θα ξεχάσουν αυτά που τους πλήγωσαν;
Λένε πεθαίνεις δυο φορές.
Μια όταν σταματάς να αναπνέεις
και μια όταν κάποιος αποπνέει το όνομα σου για τελευταία φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου