«Τον τελευταίο καιρό έχεις χαθεί...
Η τελευταία βδομάδα ήταν άθλια.
Βλέπεις, μόλις δεν είναι ο ένας πολύ κοντά στον άλλο,
τίποτα δε γίνεται.»
Κάθε νύχτα τα ίδια- ξανά και ξανά.
Κάθε βράδυ ψελίζαμε καλημέρα και ο καθείς
τραβούσε για το σπίτι του- ξανά και ξανά.
Μα το σπίτι σου βρέθηκε τόσο μακρυά απ' το δικό μου
ώστε να γυρίζει ο καθένας με άλλους κάθε βράδυ
και να λέει καληνύχτα.
Όλοι τους είναι ψυχικά νεκροί εδω σου λέω.
Εδώ είναι όλοι νεκροί.
Κι εσύ είσαι τόσο μακριά που ούτε μόνη μου
δεν έχει νόημα να νιώσω.
Μια μέρα, βράδυ ήταν, που είχα έρθει να σε βρω,
με κοιτούσες να κοιμάμαι.
Μα εγώ συνέχισα να κοιμάμαι.
Και μείναμε ολομόναχοι.
Υπέροχο!Μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή