A single night without a ghost in the walls.

Τραβάω δύο γραμμές, η μια παράλληλη στην άλλη.
Οι δυό γραμμές γίναν δέκα κι ύστερα...
Γέμισε το χέρι μου, ύστερα.
Έκανα κόκκινο το νερό που με έκαιγε
και δε μετανιώνω.

Μου είπαν κάνω λάθος, ρε Νίκο.
Μου είπαν δεν υπάρχει κανείς εδώ.
Τι λάθος κάνω;
Λάθος σαν αυτούς που μπήγουν  την ένεση όλο πιο βαθειά;
Λάθος σαν αυτούς που όλο κάτι βρίσκουν ν' αγαπήσουν;
Ή ή ή
Ή μήπως σαν αυτούς που δεν μασάνε τα ψέματά τους;
Τι κάνω λάθος, ρε Νίκο;
Εμένα μ' αρέσει η μοναξιά.