Σάββατο 14 Μαΐου 2011

So baby what if i can't forget you?

-Τίποτα. Απολύτως τίποτα! Με άκουσες; Κάνεις την άδεια καρδιά σου πέτρα και προχωράς.
-Σε ακούω, μπορείς να ηρεμήσεις.
-Είσαι ήρεμη...
-Κουράστηκα. Βαρέθηκα. Τέλειωσα.
-Σε έχω ξαναδεί έτσι αλλά πάει καιρός... Μην αλλάξεις πάλι.
-Και πολύ έμεινα για να είμαι ειλικρινής.

Ύστερα σηκώθηκα, τεντώθηκα και έβαλα το παντελόνι μου.
Πιάστηκα όλη νύχτα στο πάτωμα μπροστά από τον καθρέφτη.
To μυαλό μου δεν σαλεύει μία πια. Έτσι είναι αυτά όμως.
Τον έφτιαξα αυτόν τον ριμάδη τον καφέ, αλλά δεν τον τέλειωσα ποτέ.
Χτυπάει το κινητό, το όνομα σου στην οθόνη, εεε μου έπεσε η κούπα απο το χέρι.
Πολύ θέλει ο άνθρωπος για να ξεφύγει;
Αν το σήκωσα;
Σιγά μην το σήκωνα. Εγώ και εσύ έχουμε τελείωσει καιρό τώρα.
But baby, what if I can't forget you?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου