Δεν σου στάθηκε κανένας πιο πολύ.
Δεν περίμενα πως θα ξεχάσεις-
Όχι, όχι γρήγορα.
Δεν περίμενα πως θα αφήσεις τον εαυτό σου να ξεχάσει εμάς.
Εμένα και εσένα, για την ακρίβεια, τώρα πια.
Τη θυμάμαι τη νύχτα που μου είπες πρώτη φορά πως μ' αγαπάς.
Θυμάμαι και κάθε νύχτα και κάθε μέρα, ρόδινη ή γκρίζα.
Και θα συνεχίσω να τις θυμάμαι.
Όπως και τη νύχτα που με κοίταξες στα μάτια και μου είπες
πως σου πέρασε, πως δε θυμάσαι,
δεν μπορείς να θυμηθείς.
Μου έδωσες κάτι σκουλαρίκια που μου είχες πάρει δώρο,
μου είπες πως βρήκες τελικά αυτό που έψαχνες
επιτέλους, είπες, αυτό το κάτι είναι διαφορετικό από μένα,
με φίλησες στο μάγουλο και έφυγες.
Μα, δεν το περίμενα.
Εγώ δε μίλησα
για θαύματα, δεν είπα.
Μα, δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου