Δεν θα μπορούσα να πω πως τα Χριστούγεννα είναι κάτι ιδιαίτερο,
ως σύνολο, για μένα.
Είναι όμως αρκετές ιδιαίτερες στιγμές οι οποίες συγκροτούν κάτι το μαγικό.
Είναι η τελευταία μέρα σχολείου που χαιρετάς όλους σου τους φίλους ή γνωστούς,
τους αγκαλιάζεις και ίσως για πρώτη φορά μέσα στο χρόνο, να εννοείς αυτή την αγκαλιά.
Είναι οι μέρες που προχωράς στο διάδρομο και βλέπεις παιδιά με σκουφιά,
παιδιά με τρίγωνα και παιδιά να ανταλλάσσουν δώρα.
Όλοι είναι ευδιάθετοι χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο.
Απλώς... Είναι Χριστούγεννα!
Τα Χριστούγεννα όλοι οι άνθρωποι ξεχνούν ως δια μαγείας τη
κακία τους και αγαπούν τους πάντες.
Κρίμα που αυτό γίνεται μόνο τα Χριστούγεννα,
σε μεγάλες καταστροφές και στα δωμάτια αφίξεων
και αναχωρήσεων των αεροδρομίων.
Γιατί να θυμόμαστε την αγάπη και τη χαρά μόνο
για μερικές μέρες το χρόνο;
Τέλος πάντων, θα μπορούσα να βρω πολλά πράγματα για να δείξω
πως τα Χριστούγεννα είναι εποχή κατάθλιψης και μοναξιάς.
Αλλά όχι.
Σκοπεύω να περάσω χαρούμενες και υπέροχες γιορτές
γι' αυτό, καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά.
Πιείτε πολύ, γελάστε πολύ και περάστε χρόνο με αυτούς που αγαπάτε.
Τα λέμε του χρόνου!(Ελπίζω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου