I don't want to hear that sound, of losing what I never found

-Που είσαι; Έχω καιρό να σε ακούσω.
-Ε ναί, μεγαλώνεις σιγά σιγα. Δεν μπορώ να μείνω για πάντα.
-Μάλιστα. Το οτι σε χρειάζομαι δεν έχει σημασία; Τρείς μέρες έχω να κοιμηθώ κανονικά.
-Άρχισες πάλι;
-"Διαταραγμένος ύπνος"
-Ναι, ναι τα ξέρω αυτά. Τι έγινε;
-Δεν την παλεύω, κάνε κάτι. Κανένας δεν είναι σαν εσένα.
-Τι σε έπιασε; Ήσουν καλά, είχες καιρό να με ψάξεις. Σου πάει να είσαι έξω απ' το σκοτάδι.
-Δεν θέλω να ξαναδώ κανέναν. Φίλιππε πάρε με μαζί σου.
-Κοριτσάκι μου, δεν υπάρχω. Τι έχεις πάθει;
-Χμ, ξέρω και 'γω; Μάλλον τα 'χω χάσει.
-Κοίτα να συνέλθεις. Δεν σε βλέπω καλά και έχεις δρόμο ακόμα.
-Έχω δρόμο ακόμα...
-Το παλεύεις καλά. Μπράβο μικρή μου
-Σ' ευχαριστώ...
Δεν θέλω να σε αφήσω. Ξέρεις, ίσως μείνω...
-Μόνη σου. Ναι, ξέρω.
Από μικρή σε θυμάμαι να φοβάσαι να μείνεις μόνη σου.
Τι κόλλημα κι αυτό. Το ότι δεν είμαι εδώ δεν σημαίνει πως είσαι μόνη σου.
Δεν ήθελα να φύγω.
-Το ξέρω. Άδικο είναι, δεν νομίζεις;
-Ναι, το πιστεύω. Μπορώ να φύγω τώρα; Πρέπει να ξυπνήσεις, είναι όμορφη μέρα.
-Και 'σύ δεν μπορείς να την δεις...
-Ναι αλλά εσύ μπορείς. Δεν σε μεγάλωσα για να μου μαραζώνεις.
Ξύπνα μικρή μου.